kýrýyorum boydan boya kýrýlan kalbimi
hiç acýmadan defalarca
yok artýk þýmarmak sana diyorum
kaç vakit daha þiir yazar
anne sevgisinden yoksun parmaklarým
iki lokma þefkâti çok gördün diyorum kadere
boðazýmda iki dirhem kýrlangýç çýðlýklarý yardan yadigâr
tutuklu kalmýþým sevdaya yutkunamýyorum
âhhh babam olsaydý
öpseydim þimdi alýn teri sinmiþ ellerinden
kederli saçlarým uzansaydý yarým asrý çoktan devirmiþ
o asil adamýn gölgesine
yine prenses olsaydým dizlerinin dibinde
dudaklarýmdaki elma þekeri kavuþsaydý gökyüzünün mavisine
rengarenk uçurtmalarýn gülüþünden ç’alsaydým göz bebeklerime
mavilenseydi dünya’m
mevlana misâli döne döne kavuþsaydým benliðime
þimdi
tersine dönüyor z’aman
ölüm sessizliðinde ruhumun kanatlarý
tam on ikiden vuruyor saat geceyi
hüzne gebe kalýyorum
saat ikiyi on geçe
yosun tutmuþ acýlar içinde
doðrulamýyorum
sokak lambalarý sönmüþ tek tek
çardak altýnda mürdüm karasý üzüm taneleri
üzerimde simsiyah gelinlik
-oysa ki siyahi hiç sevmem -
iyi bildiðim þey
yazamadýðým þiirlerim
bahçede yem bekleyen kuþlar
susuz evrene rahmet duasý
ve her þeyden önemlisi
evin içinde koþturan çocuklarýmýn cývýltýsý
buna da þükür
köpük köpük taþan kederimin sýzýsý
azýcýk da olsa diniyor
diriliþe geçiyor
çocuk kalan yanýmýn benden yoksulluðu
nafile ibadete koþuyor parmak uçlarým
gün güreþe kavuþmadan
aþýyorum acýlarýn geçit vermeyen tel örgülerini
kocaman bulutlarýn gövdesinden annem gülümsüyor
iþte þimdi mutluluktan ölebilirim...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.