Zikzak

Zikzak

bir ahengin çelimiydi yüzünde ki, gördüm
yýllarýmý tek tek koparan takvim dedi ki
yüreðine sürme çekmiþ atlar gibi dolugizgin
ya da
maviye sýðýnmýþ adamlar gibi durgun
ama susamýþ gibi aþka
tutun...


ellerimin çarpým tablosu olduðu yýllardan geliyorum
sað yanýmda bölük pörçük bir hayat
solumda sade bir dal gül
bekletilmiþ yapraklar biriktirirken her bahar
çenemin sakalla tanýþtýðý yýllardan geliyorum
gözlerim sonbahar
seni onlarla boyuyorum...
döküldükçe yapraklar
esmerdi aðaçlarýmýn gövdesi
ve ben ateþe düþmüþ kar gibi


sen...
þehrin en mavi yeri
susadýðýmý bilir gibi aþka
utanman baþka, diþlerin baþka
sevdiðini deðiþmezken her yazar
dizimin titreðini gizleyip yürüyorum
ellerin ilkbahar
beni onlarla yoruyorsun
ritmi bozuk adamým ben, görmüyorsun
yeþerdikçe yapraklar
hala esmer aðaçlarýmýn gövdesi
ve ben tutunuyorum
kimse yokmuþ gibi baþka....



bir çelimin ahengiydi dilinde ki, duydum
zaman törpülenmiþ dudaklarýný gezdirirken yanaðýmda
saçlarýnda ki seyrekleþme tamamen genetik, diyordu
ya da
diþler gibi gerdanýmý apansýz
alýþmýþ gibi aþka
sýðýn


ruhumun misket çukuru olduðu yýllardan geliyorum
dolduðu gün boþaltamadýðýmdan yorgunluðum
yüzüne sevdalý bir pervane gibiyken resmim
mumun eriyiðini eþelediðim yýllardan geliyorum
sözlerim ayaz
isminin altýna saklanmýþlýðýmý yazan
ve beni býrakan uluorta meydanlarda
unutuldukça aðaçlar
yaz geldiðinde ödevi, diktiðini sulamak olan
esmer bir çocuk yüzüyüm hala
sevdalandýkça kýzarýyorum
suçlu yokmuþ gibi baþka


ve sen..

bildiðim tüm efsaneleri unutturan yüzünle,
en masum sevdanýn çekerek küreklerini
alnýnýn terine coþkuyla tutkun
prangalarýma tümüyle hakim
nadir sakin
ama öyle tatlýsýn ki
esmerim
aþkým

ben yine tuhaf þekilde çýkagelen haz ile
acayip zor bulunan vaz ile
bu sakar mý sakar naz ile
ölümden ötelerde bir yerde
adým gibi söz ile..

Seni Seviyorum....

Ali Aydoðdu


Sosyal Medyada Paylaşın: