HIRÇIN FIRTINALAR
Gören bir de, adam sanneder,
sessiz,sessiz dururken,
bilmez ki içimde ,ne fýrtýnalar kopmuþ,
bu sessizliðimin, arkasýnda,
bilmez ki, o fýrtýnalar neden eser,
o sessiz dünyamýn içinde,arkasýnda.
Bilmez ki neden dökülür inciler,usul usul görünmeden,
Ya da kimin için ne için dökülür,
Kimin için yaðar o usul,usul yaðmurlar,
Fýrtýnalarýn, þimþeklerin sonrasýndan,
Bilmez ki,yaðmur dursada sis çöker bulut sarar yüreði,
neden sis çöker, bulut sarar yaðmurlarýn arkasýndan,
Duygular kabýna sýðmaz ayhuha çýkar,
Denizler,okyanuslar gibi kabarýr,
Çýrpýnýr yürek,vuracak bir kayalýk arar,
Durmadan.
Ah, biçare gönlüm ah,
Böyle mi çarpacaktý benim kalbim,
Böyle mi,fýrtýnalara tayfunlara esir olacaktý ruhum,
Böyle mutsuzluðuma mý akacaktý,
pýnarlarým,
Ne olurdu,bahardan bir kez ömür yaþasaydým,
Ne olurdu, esmeseydi içimde þu çýlgýn fýrtýnalar,
Çaðlamasaydý sebebsiz,duygular,
Akmasaydý,göz pýnarlarým,
Bir ömür kendimle sevdiðimle mutlu yaþasaydým.
O zaman esmezdi, þimdi ki hýrçýn fýrtýnalar.
Güllük gülistanlýk olurdu belki de yýllar.
A.Yüksel Þanlýer
16 Eylül 2008-09-16
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.