üzerimde papatya gülüþlü patiskadan entarim
annem kokuyor
sabahýn çiþil çiþil yaĝan özlemi
elimde oðlumun hediye ettiði pembiþ fincanýmda çayým
her þeyden
herkesten uzak bir yerde
kapattým gözlerimi
usul usul aðlýyorum
iyi gelecek yine içimde biriken hüznüme
biliyorum
...
sonraaa
upuzun patika yollardan geçiyorum
geçiyor aklýmdan aþkýn yamacýndaki köprü baþlarý
Rhein nehrinin suda seken büyüklü küçüklü taþlarý
ufkunda doðan güneþin alevden kaþlarý
yaþ aldýðým gün nutuk atan kalbimin söz yaþlarý
doðumla ölüm arasýnda mekik dokurken ayak tabanlarým
bir sen serinletirdin ruhumun kordan kanatlarýný
bir de çocuklarýmýn sarýp sarmalayan elleri
bir annem
bir de babam
bir süre öylece kalakalýrdým
maviden pembeye çalan masal diyarýnda
hiç bitmesin isterdim bu masal
...
dilsiz susa bürünmüþken yüreðime kaçan öküzlük çýðlýklarý
el atayým dedim bahçemdeki güllerin dikenlerine
acý acýyý mýh gibi keser
körelmiþ çileðim seneye sevinç çiçekleri açar
kanarkan parmak uçlarým
yüreðimin yarasý kapanýr
belki
kim bilir
saat öðleyi sensizlik geçe
oturdum balýklarýmýn baðrýna
aðýrýma gitse de yetimlik
dilek tutuyorum
sümbül aðacýnýn dallarýna asýyorum tek tek
-belki yine
senin gök yüzüne uzanýr aðlak ellerim-
aman Allahým
nasýl da güzel yaðmur yaðýyor dualarýmýn üzerine
ebem kuþaðý altýndan geçerken elele
avuç içlerimizde biriktirdiðimiz þükür kadar
amin diyelim aþk...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.