Dünyanın Yedi Harikası
Birincisi gözlerin,
Kocaman kocaman bakarlar dünyaya,
Neler geçti neler merceðinden,
Bu gözler birinci harika.
Ýkinci harika kirpiklerin,
Uzun ve eðimli, mecazlý deyimli,
Islandýðý görülmüþse de onlarýn
En çok gülen gözlere eþlik eder.
Üçüncü harika yanaklarýn,
Beyazýn kýrmýzýyla buluþmasý,
Renkten renge girer güldüðünde,
Gül gibi açar, karanfil gibi...
Dördüncü harika burnun,
Ne þirin, kavramýyor üç boyutunu,
Basit, sýradan kameralar,
Oysa daha güzelsin resimlerinden.
Beþinci harika dudaklarýn,
Kýpýrdar usul usul konuþurken,
Açýlýr bir pencere gibi hayata,
Kapanýr bir kapý gibi suskunlukta.
Altýncý harika ellerin,
Ya bunlar ne minik ne þeker þeyler
Tutsalar ya ellerimden, boþ durmasa,
Tutsalar ya, akþamýn ayazýnda…
Yedinci harika kalbin,
Ýtiraf etmeliyim hiç görmedim
Kalbini. Yine de eminim,
Böyle bir kalp görülmemiþtir.
Dünyanýn yedi harikasý
Hepsi sende, hepsi sende saklý.
Söyle neden sevmeyeyim o zaman seni,
Seni sevmenin kendisi de harika…
Ulaþ Baþar Gezgin, 29.11.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
UlaşBaşarGezgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.