Hemen þimdi açmalýyýz gözlerimizi, bu bulanýk, karanlýk ve yapay sisi yarmalýyýz, pusunun ardýndaki gerçeðe varmalýyýz; “Bunlar bizi demokrasi ve din masalýyla uyutuyorlar ve hepimizi aptal-güçsüz-bilinçsiz insan yerine koyuyorlar!”
Davranýn! Kendi-kendine mi gelecek sanki Adil Yargý? Susarak neden baþkalarýndan medet umun? Bakýn, Demokratik, Laik ve uygar ülkemden arda ne kaldý? Oyalanýp da daha fazla oyalamayýn!
Yalnýzca kendinize güveneceðinize, nerden geldi bu YENÝLÝK ve DEÐÝÞÝM sözcükleri? Ulu Önder Atatürk gibi “DEVRÝM!” diyeceðinize, niçin beceriksizliðin ardýna saklanýp durun, hayal kurun?
Öz Eleþtiri yapacaðýnýza, suçu daima baþkasýna atýn, kendinizi asla ve asla yargýlamayýn sakýn!
Ama birgün uyanacaðýz, gözlerimizi uyku mahmurluðuyla açacaðýz, olmuþuz koyun, uyun ve rahat durun!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.