ATEŞİN DONDUĞU YER

ATEÞÝN DONDUÐU YER
Bu þiir hiçbir belgeye dayanmasýn,
Hiçbir alýntý olmasýn,
Tamda içimden geldiði gibi olsun.
Yazacaðým sevgi tomurcuðu olsun.
En iyisi almak isteyenler alsýn diye.
Nerelere ulaþacak varýp,
Kimin gönül kapýsýný çalacak bilmiyorum.
Derken baþlýyor her þey…
Bir yaným eksikken,
Omzum yükümü taþýyamazken,
Ellerim yazmak için çýrpýnýnca,
Deliliðime akýl çare olamayýnca baþlýyor her þey.
Ýçimdeki bütünün, yarýma dayanamayan ellerim
Tuþlara basýyor.
Bulut topraða akmak aðmak istiyor,
Toprak buluta hasret yolunu gözlüyor.
Bulutun topraða borcudur yaðmur,
Hamur teknesinin alev alev yanan saca borcudur hamur.
Yazmak da benim boynumun borcu olalý,
Gönlüm kâinata salýncak kuralý,
Ateþin donduðu, buzun yandýðý yerdeyim.
Ýnsaným nihayetinde, insan gibi ne yarda ne serdeyim.
Ben gönülden bir sofra koydum önünüze ;
Ýster yiyin ister yemeyin.

Sosyal Medyada Paylaşın: