EVET, BEN BİR HÜZÜN ŞAİRİYİM...
Düþlerin tekelinde bir iklim olmaktan yok ötesi
Yok iþte yok ve yoksun kýlýndýðýmýn meali
Öznesi kayýp cümlelerde uçuþan hayallerim de yok artýk
Makarasý kýrýk bir dikiþ ipliðinden sýzan yaramla
Yamaladýðým gölgem
Matem ötesi bir eziyet belki de
Adýna cesaret denen i mgelerin de kullanma kýlavuzu
Alyuvarlarým çoðaldý
Bir misinaya dizdim gizimi
Mevsim uðurladý yanýk sevdamý
Ne rengim saklý
Ne de oynamayý bilmediðim
Borsada çoktan kaybetmiþ bir hissedar
Yeni yetme bir genç kýz gibi
Yetemediðim nice manzume
Evhamlý deðil ihtimamla sevdiðime dair bir yenilgi
Aþkýn kaosunda sustum
Suskunun hacminde büyüdüm
Büyütecim iken yüreðim
Kýrýldýkça defalarca
Artým gömdüm en derine ben aþký
Nazýnda yarýlandým ömrün
Niyazýnda kundaklandým kâfirin
Nedamet yüklü bir öðe gibi
Sarmalýnda gizin tütsüler yaktým
Geceler aþtý boyumu
Boyumdan büyük laflar ettim
Lafýn telinde kýrýldý mýzrabým
Mýzrabýn ertesine düþtü gölgem
Namým aldý yürüdü
Evet, ben bir hüzün þairiyim
Namým aldý yürüdü
Dileyen dikti dilediði kýlýfý
Oysaki ben ne bir silahtým
Oysaki ben ne de çalýnan minarenin
Peþine düþmüþ bir kâfirin
Ettiði bedduada saklý
Hazzýn doruðu idi acým
Acýmla müspet
Mümin yüreðimle serildiðim þu densiz iklim
Sevmedim ben sýcaðý
Sevmedim ben yazý
Yaza yaza getirdiðim yazýn deðil
Yazmaya doyamadýðým þiirlerin, makalelerin
Devindiði bir minval…
Varsýn olsun hüsrana uðrasýn düþüm
Varsýn düþe kalka baþlarým yeniden
Yerimde mýhlandýðýmdan da öte
Yâd ellerde yâd ettiðim
Acýnýn nefesi nefsime aðýr gelen
Ölgün günün huzmesi bir semada baþ veren
Layýðýyla sevmenin ibaresi
Kýrýlan yüreðin sessiz nidalarý
Ulaþan kaptan köþküne
Hali hazýrda terk etmedim gemiyi
Gel gör ki
Gemi çoktan terk etti
O tek yolcusu ile duygular fora demekse iþin aslý
Meylettiðim kabrin azabýna
Yenik düþtüðümden de ötesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.