AHVALİM

Suskun durduðuma bakmayýn sakýn!..
Daðlarý inleten diller gibiyim.
Gözlerime deðil, kalbime bakýn.
Aðlamasam bile seller gibiyim.

Kimseye benzemez bendeki düzen.
Ýklimim ezelden bir garip zaten.
Hangi aþk görmüþtür böyle bir mesken?
Ayaza bürünmüþ çöller gibiyim.

Bin sitem ederek hep âhu zârda,
Mahzunmuþ gülizar boranda karda.
Bülbül can koyarken taze baharda,
Zemherî vaktinde güller gibiyim.

Kýnamayýn dostlar yorgun hâlimi.
Yâr dediðim insan büktü belimi.
Gözyaþýyla Hakk’a açtým elimi.
Hidâyete giden yollar gibiyim.

TÖVBELÝ’nin ömrü derin bir kuyu.
O kuyunun asla içilmez suyu.
Herkes dert çekerken bir ömür boyu,
Günde bir destanlýk yýllar gibiyim.

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: