Dilsiz Güzeller
Doðanýn renkleriyle dans eden çiçekler,
Gökyüzüne uzanan zarif eller.
Güzellikleriyle gönlümüzü coþturan,
Doðanýn armaðanlarý, büyülü varlýklar…
Papatyalar beyazýn masumiyetini taþýr,
Menekþeler morla ruhlara huzur saçar.
Lal olur dilimiz bu renkli dünyada,
Narince açan güller, aþka çaðýrýr bizi yavaþça.
Laleler kýrmýzýnýn ateþini yansýtýr,
Ýnci gibi damla damla süzülürken yaðmur.
Sarý güller gülümsemeye davet eder,
Ve zambaklar beyazýn saflýðýna tanýklýk eder.
Papatyalarýn arasýnda süzülür sümbüller,
Beyaz, sarý, mor ve pembe tonlarýnda.
Orkidelerin zarif dansý baþlar ardýndan,
Renklerin büyüsüne kapýlýrýz hepimiz bir anda.
Gül goncalarý açar gizemli bir hikâyeyle,
Kýrmýzý, pembe, beyaz ve turuncunun göz kamaþtýrdýðý.
Papatyalarýn etrafýnda pervane olur kelebekler,
Ve çiðdemlerin kokusuyla huzur buluruz baharda.
Pýrýl pýrýl süzülür þelalelerin sularý,
Mavi gökyüzünde yansýyan yeþilin bin bir tonu.
Lavanta tarlalarý morun büyüsünü serer,
Ve güllerle bezenmiþ bahçeler gönüllere huzur verir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.