/ Biz o martýlarýn gözünde hala sevgiliymiþiz Teknelerle sandallarla bizi konuþup duruyormuþ çýplak ayaklarla sahilinde yürüdüðümüz deniz /
Hatýrlarsýn balkonda çatlamýþ bir saksý vardý -unutman ayýp olurdu- Hep kalacakmýþsýn gibi deðiþtireceðim demiþtin ben bunu çiçeðe eziyet ediyor zira sevmiyorum bu mendeburun huyunu Deðiþtirmene gerek kalmadý o çiçek kurudu
Sen çiçeklerle konuþurdun o balkonda Kuþlara yem verirdin Kahvene gülümserdin Busemi hep numaradan unuturdun Sonra bir gün tükenmez kalemlerim bitti Sonra bir gün sen gittin
Çocuklar diyorum yýrtýk pýrtýk elbiselerini dert etmeyip nasýl gülüp eðlenebiliyorsa sen de dünyanýn sonu gibi görmeyebilirdin -tükenmez kalemlerim bitti ve ben ölmedim- çantanýn sapýnýn kopmasýný çorabýnýn kaçmasýný ve veda etmek için uygun bahane bulamayýþýný Oyun biterdi ve giderdin çocuklar gibi Ýyi deðildi aklýnýn oyunu abartmasý
Býraktýðýn yer ne Golgotha’ydý ne ateþe atýldýðý yer Ýbrahim’in Gerek yoktu yani þakaðýma dayanýp durmasýna metalik cümlelerinin Benim gibi çok vardýr yani altý çizilmemiþ sahaflarýn tozlu raflarýnda hiç mi fark etmedin
Bir çocuk vardý geçen gün sokakta çikolata diye bas bas baðýrýyordu Bir annesine koþuyordu bir bakkala elinden tutup sürükleyecekti neredeyse annesini biraz daha büyük olsa Kedi bakýyordu aðaçlar insanlar duvarlar kaldýrýmlar bakýyordu evler parktaki atlý karýnca Aklýma düþtü o an bu þehrin hemen her sokaðýnda aþk için nasýl koþturup durduðum seninle Tanrý arasýnda Þehir demiþken bir þehir terkedilirken dili deðiþtirilmez ve yýrtýlmaz kaldýrýmlarý baþtan sona
/ Bu arada biz o martýlarýn gözünde hala sevgiliymiþiz Dalgalarla balýklarla bizi konuþup duruyormuþ el ele sahilinde yürüdüðümüz deniz…/
Özgür SARAÇ / Râzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Râzı. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.