yetim kalmýþ þiirler dikiyorduk hayata
ne güzel þeydi yokluðun
bir garip viran bakýþta
sökük dökük aþka
bir divane ömürdür ki ünler
kalktý mý ordan harman
geçiyor burda hazan
eþref-i mahlukat
iç içe sûdur eder halk-ý kainat
oynar aynada kelam
döner alem-i kebir
suda ulvilik
uc ver kalemim
yazalým
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.