Ebediyet Mefkûresi

Kurutulmuþ çiçekler var masamda,
her bu dünyaya kanmak istediðimde,
bakarým ve dokunurum yapraklarýna,
ufalanýp dökülürler, dünya gibi

Unutmak istediðimde bu faniliðimi,
koþarým kýrlarda, alabildiðine uzaklara.
Ve ayaðým takýlýr, gençlik yolunda bile, düþerim, dünya gibi

Beni huzursuzluk illetine düþüren
gitmenin melankolisi deðildir.
Ayaðýmý dünyadan kesen, baþka bir dünya,
ebediyet mefkûresidir.

Zeynep Zuhal Kýlýnç

Sosyal Medyada Paylaşın: