Gökyüzümün en parlak yýldýzýsýn bu gece,
Uzaklarda bir kalp var mavi yanýp sönüyor.
Aþkým adýn aðzýmdan döküldü hece hece,
Seni hayal edince benim baþým dönüyor.
Kulaklarým çýnlasýn, sevgin kalbimi yorsun,
Belki sen saatlerden habersiz uyuyorsun,
Sana ninni söyleyen nabzýmý duyuyorsun,
Aþk ateþim gönlümde yýldýz yýldýz yanýyor.
Günden güne büyüyen hasretten eriyorum,
Sen, ben bir O biliyor, kimseye demiyorum,
Hayat pýnarým, caným sensiz edemiyorum,
Yoksan damarlarýmda bilki kaným donuyor.
Balkondan seyredince iþte orda diyorum,
Yanýmdaymýþsýn gibi, hasbihal ediyorum,
Bedenimden soyunup ruh olup gidiyorum,
Ýçimdeki bir yerler; sensiz, sessiz kanýyor.
Gelmiþ, geçmiþ sevilmiþ, ulaþmadý hiç üne,
Seçtiðim eþsiz yýldýz benzer senin yüzüne,
Gözünle göreceksin, bakarsan gökyüzüne,
Aklým derin sükutta, kalbim sevgi sunuyor...
Özcan ÝÞLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.