Gönlümün Prensesi
Adýn aklýmdan geçse kaným kaynýyor kaným,
Gönlümün prensesi, benim canýmsýn caným.
Sen yakýn ol, uzak ol; bende yerin sol yaným,
Gönlümün prensesi, benim canýmsýn caným.
Yokluðun büyük hüzün tadým tuzum kaçýyor,
Neþem göçmen kuþ gibi diyar diyar göçüyor.
Beraberken yüzümde renk renk güller açýyor,
Gönlümün prensesi, benim canýmsýn caným.
Aþkýnýn sarhoþuyum görmesem aymýyorum,
Canýmdan can gidiyor öyleyken caymýyorum,
Sensiz geçen günleri yaþanmýþ saymýyorum,
Gönlümün prensesi, benim canýmsýn caným.
Ben kadar zaman, mekan sensizliði soluyor,
Sessizlik hem acýmaz hem vicdansýz oluyor,
Ne kadar metin olsam gözlerim yaþ doluyor,
Gönlümün prensesi, benim canýmsýn caným.
Nereye baksam orda tebessüm eden yüzün,
Farký yok ki bir tanem ne gece ne gündüzün,
Hayatýn yollarýnda sensiz payým hep hüzün,
Gönlümün pressesi, benim canýmsýn caným.
Hoþçakal bu gecemde sensiz atacak þafak,
Kendi gönül kubbende bir sevgi kandili yak,
Göz bebeðim kendine benim için iyi bak,
Gönlümün prensesi, benim canýmsýn caným...
Özcan Ýþler
21 Mayýs 2023 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.