BİR ŞİİR DAHA YAZSAM NE Mİ ÇIKAR ANNE...
Kurutulmuþ yapraklarýn duasýnda saklýyým
Ýstimlak edilmiþ duvarlarýn altýnda kalan
Yorgun bir saksýyým, anne:
Ýçimdeki semazendir gezinen
Ruhumla tavaf ettiðim evren
Kayda deðer ne oldu sahi dünden ýrak
Geçitte saklý bir buldozer gibi ezildiðim dur durak
Bilmeden sezilerimin bir bir eridiði o kýþla
Asker adýmlarýnda, yalnýzlýðýmýn resmini çekiyorum
Gel gör ki:
Ben yokum o karede
Hicap ekili tarlalarda korkuluk görevinde
Nöbet tuttuðuma da bakma sakýn
Ne volta attýðým koridorlardýr beni bekleyen
Ne de söylemlerde saklý sýrlardýr içimde
Ukde kalan o belirsizlik yok mu hele?
Ýzdiham yüklü sokaklarýn tanrýsý
Bazen bir köpek bazen bir kuþ
Yorgunluðun tanýsý
Þiirden öte soluduðum havadýr
Varlýðýmýn duyulmayan yankýsý
Gün geçkin
Gece þaibeli
Hüzünse reþit bir acýdan öte
Buseler kondurduðum yýldýz gözlerinde
Seken hareler
Sayýkladýðýmsa hezeyan yüklü bir muhasebe
Hani dünün
Hangi ölü güdülerin
Hani renklerin istilasýnda seken heceler
Kurusýký bir tebessüm giydirdiðim þiirin içliðine
Metanetim.
Dirayetim.
Sýska kalemim.
Tombul büyüteci yüreðin.
Þahlanan ruhum.
Þakýyan iç sesim.
Ve sen…
Yokuþ yukarý týrmandýðým gazellerin gamzelerine konan bülbül gibi.
Sökün eden ruhumda iptidai söylemler gibi.
Hasretin kasvetin izinde saklý buldozer gibi bak, yine ezildi yüreðim.
Hýçkýran dualarýmýn yabancýsý yaslý þehir:
Ýbresi kýrýk bir hüzünle sakit olsun dediðimin yalancýsý
Bakir sözcüklerden inþa ettiðim ömür
Yardakçýsý özlemin aþký sürgün kýldýðým günbegün
Büyüyen yalnýzlýðýn artçýsý
Ölüm öncesi
Üstü örtülü yüreðin güncesi
Beyaz bir bayrak ruhumun na’þýnýn sarýlý olduðu
Yâd edilesi dünde gömülü bir tren rayý gibi…
Üstünde gidip geldiðim ezeli acýyý
Azat etsin diye þiir
Akabinde çalakalem yazdýðým bil mukabil, dercesine evren
Yorgun yüreðimin yalancýsý
Kibirli bir dehliz
Sür manþet gecede kaykýlan rüzgâr
Hazan dolu menzil
Söküklerinde ömrün yakaran
Rayihasý sevginin deliþmen bir çeliþki
Ýç içe geçmiþ duygularýn habercisi
Bir þiir daha yazsam ne mi çýkar anne,
Diyebilmenin arifesi…
Reçinesi sevdanýn
Aymazlýðýnda yalnýzlýðýn
Duvar dibinde kurumuþ bir saksý
Geviþ getiren i mgelerin bitimsiz nazý
Sayýkladýðým kadar adýný
Sarmalýnda sensizliðin
Sevap iþlemek deðil sadece niyazým
Dönüp geleceðin güne geceye kiracý
Tutulduðum bir ömür
Tutuþtuðum içten içe
Kuram dýþý bir yalnýzlýðýn da mahlasý
Sözcüklerden arda kalan geride
O iki hece:
Anne…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.