Bilmezdim bir kelimeyi söylemenin bu kadar zor olduðunu...
Dünya aðýr, dünya kahýr Cümleler eksik Þarkýlar sessiz
Bütün kýtlarýn acýlarý geçiyor yüreðimden Ateþlerde eriyor göz bebeklerim Tuttuðum kalem hesap soruyor ellerimden Akma diyorum gözyaþlarýma akmasana...
Sayfalarca cümleler kurup Kurþun kalemimin kurþununu çýkarýyorum Bir gelincik masumluðunda Kýrýp incitmeden Devirip dökmeden Bir kahve falýna bakar gibi Beynimi uyuþturan o kelimeyi söyleyebilsem diyorum
Yüreðim üþüyor yangýnlar içinde Hüznümü yoldaþ ediyorum suskunluðuma Kirpik uçlarým göz bebeklerimin içine batýyor Ýçime taht kuran duygular bile Vazgeçiyor saltanat mücadelesinden
Kýzýyorum bütün karýncalara Aðustos böceklerini dost kýlýp Neden karanlýklara doðurdun beni diye Anacýðýmla hesaplaþýyorum Sonra da günahýmý sevabýmla tartýp Kederlerimle kaderimi yüzleþtiriyorum...
Mevsimlerden belirsizliðin mevsimi Kar yaðýyor heves çiçeklerimin üstüne En yýrtýcý kuþlara ev sahipliði yapýyorum Duru sularda yüzümü yýkamýþlýðýmý unutup Su içmekten bile korkuyorum Ýçimde kývranan harfler boðulacak diye... Ayný rüyayý görüyorum kaç gecedir Kuþ tüyü yataklara küfredip Buðulu camlardan uzaklara bakýyorum
Eksik cümleleri tamamlýyor zaman Sessiz þarklar intikam alýyor kulaklarýmdan Hatta karýncalar Hatta aðustos böcekleri Hoþcakal diye baðýrýyorlar benim yerime Hoþcakal incir kokulu güzel hoþcakal
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.