Her iklimi bahar Her ovasý sevda Her bucaðý aþk kokan Ülkem gibi sevdim seni Mihrabýmda bir özledim sözcüðü Seyyah olmuþum içimden içine Her mevsim Nevruz çiçeði açar Gönül koyaðýmýn sen yanýnda
Ahhh sevdam Gözleri ruhumun aynasý Yanaklarýmdaki Parmak izlerin silinmesin diye Kovsam da göðümdeki gamlý bulutlarý Gücüm yetmiyor bazen Ýçimdeki hýrçýn kýz çocuðuna Gözyaþlarýyla vakitli vakitsiz Eþlik edip aðlayan yaðmura Özlemek deryasýnda kayboluyor Yalnýzlýðýmýn çaresiz duygularý
Alýþýk olmadýðým tek hayat tek sahne Senin yokluðun gönlü güzelim
Özlemek Senin yokluðunda Rüyasýz uykularla tanýþýp Riyasýz sözcüklerle þiir yazmak Ve gecenin bitiþi Güneþin doðuþuyla geleceksin diye Yolunu gözlemek…
Önce güvenip Sonra inanarak Çýkýlan yolun adýdýr özlemek Bölüþüp acýlarý dertleri Dudaðýnda sevginin titrek sesi Peþinde aþk tanýmazlarýn kirli nefesi Karanlýk kalplilerin oklarýný Sinende hissedebilmektir özlemek
Gülsen de aðlasan da Hatýr gönül iþidir özlemek Bir kayboluþun hikâyesinde Kaderinle, kederinle yer alýp Özlemek aðlarken gülebilmek desen de //Var olmanýn cenneti bilsen de özlemeyi Ayrýlýðýn inci gerdanlýðý Ölmelerin kýz kardeþidir aslýnda özlemek//