anaç bir gülümsemeyle yamalarken yalnýzlýðýmý býrakýp da gidersin bu koca þehirde beni...
bir þiir daha yazacaðým buna inan ve aldanma yarýna manya güneþ yine tepeden doðar vurur patikalara ve bir kuþ öter yarýnlara
ellerini tuttuðun vakit ki manya ben bilmezdim bu cevherleri yüreðimde kalmýþ... ve çýkardýn gün ýþýðýna gözlerim kýsýk sesim bitkin
gözlerime deðdiðin gün ki hangi odada bir ayna kýrýlmadý o çimen gözlerin manya gözlerimde denize kaçardý boðulurdum duraklarýnda
sana bir þiir daha yazacaðým manya bütün kelimeleri susacak alacakaranlýðýnda ve gecenin diline düþecek eriyecek eteklerine sarp duvarlara yaslanýp adýmý diline mýhlayacaksýn inan sen de anlayacaksýn
(*manya: özlem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
More. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.