Söylemiþtim bir kadýný serçe parmaðýndan sevmeye baþladýðýmý Acelen neydi de gittin?
Nasýl mýyým? Matem evinde iþaret olsun diye kapý önüne koyulmuþ ayakkabýlar gibi
Ýyi ki inancým vardý diyorum yoksa boðazýma dolayýp bu þehrin caddelerini boðardým kendimi
Biliyor musun ne zaman hatýrlamaya çalýþsam bir tarafý eksilmiþ oluyor yüzünün Bu yüzden -bana mýsýn demeyip yürümeye devam etse de akrep- duvardaki saatin kuþunu öldürdüm
Kendime kýzýyorum bazen Anlamalýydým boynunun kenarý dudaklarýmý yýrttýðýnda yabancýn olacaðýmý Anlamalýydým Aþký zaten bir mermiyi tarif eder gibi tarif ediyordun Harfler kördü hep kelimeler soðuk benim adresim de deðildi kokun
Nasýl mýyým? Yetecek kadar öpücük biriktirmemiþken dudaklarýmda Hazýr deðilken çöl gülü kokan hýrkanýn huzuruna Beceremiyorken bu kediyi senin gibi sevmeyi Baþlýksýz býrakýyorken hala karalama kaðýtlarýnda þiirleri Biliyorken baharýn yaralarýma iyi gelmeyeceðini… Ýyi deðilim tabi Bir salýncaða yurt olmak isterken payýna cesede tabut olmak düþen meþe aðacý gibi
Sorup duruyorum Rabbim bu baþýma gelenler koparýp ona verdiðim çiçeklerin ahý yüzünden mi yoksa senin önünde eðilmek varken onun serçe parmaðýndan öptüðümden mi? -görüyorsun ya seni suçlamamak için her yolu deniyorum hala-
Gitmesen olmaz mýydý diye düþünüyorum bazen Kimse bilmez þimdi kaðýttan gemiler yapýp yaðmurun kollarýna býrakmayý sevdiðini Örgülü saçlarýnýn ardýndaki anne özlemini ve gözlerinden öpüldüðünde tek hüznünün geçtiðini
Nasýl mýyým? Az önce belki de yazýlmýþ en kötü þiir kitabýný bitirdim Bir an bile seni unutturamayan bu melun kitaba bir de yetmiþ sekiz lire para vermiþim -görüyorsun ya bu þehir dilimi bozdu benim sen gittikten sonra-
Not: Yatak odasýndaki pencere kenarýnda deniz kabuklarýný unutmuþsun Yazýktýr ne olur gel al hepsini -ve kediyi de- bana býrakma Ben senin konuþtuðun gibi konuþamýyorum ki onlarla
Özgür SARAÇ / Râzý 230623Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Râzı. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.