Ne kadar çok
Ufuktaki çizgide ara, belki
hayallerinin yýkýldýðý yerde
mavi bulutlar belirir, kim bilir
gizli bir teselli vardýr, uzaklarda
Ne kadar çok düþünürsen, o kadar
hüznün acýsý vurur, göðsünden
bir iki mermi de ruhundan,
deler geçer, korkularýnýn þakaðýndan
Aklýna düþen ümitsizlik tortularý
mavi bulutlarýn üstünden gelen
rahmet damlalarýyla gider ancak,
ve büyür teselli aðaçlarý, yeniden
Deðiþmez bu dünya dersin, haklýsýn,
sayýlý nefesler gibi tükenir günler,
insanlar hep çýkar nöbetinde,
birileri ümit hýrsýzlýðý peþinde
Ama
Ne kadar izin verirsen,
o kadar acýtabilirler seni
Korkularýn, önemsedikçe, büyür
Aklýna düþen ümitsizlik tortularý
mavi bulutlarýn üstünden gelen
rahmet damlalarýyla gider ancak,
ve büyür teselli aðaçlarý, yeniden
Zeynep Zuhal Kýlýnç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.