Dedim bu ne Eyy (...)

Dedim bu ne Eyy (...)

Kalbimin kenarýnda yuvalanan bu keder
Ýnzivaya çekilen dem
Nedendir þimdi, topyekun bu isyan
Bu baþ kaldýrý neden
Her gece, ninnilerle avuttuðum A h h’larýn uyanýþý ansýzýn.
Omuzlarýmdan akan saçlarýn deðilse þayet.
Nedir bu göðsümde otað kurup,
Nefesimi kesen.

Dedim bu ne Eyy (...)

Duysun artýk biri Feryad-ý Ýsyan’ýmý
Üzerimde tepinen ayaklar, çekilsin kenara bir bir
"Turab olayým yoluna" dediðim, yolcuyu getirin.
Getirin de; alsýn artýk, bende kalanýný.
Cefasýndan g’ayrý,
Görmediðim günün akþamýdýr nihayet, Ömrüme çöken.
Ve batmak üzeredir kýzýl gün,
Bir defa, s’ev yüzü görmeden.

Dedim bu ne Eyy (...)

Sustursun biri çýðlýklarýmý
Asýrlardýr özendiðim kuyulardan Âzâde,
Her yýrtýk gömleðe, gýpta ile bakan gözlerim,
Kýrýlmaz bileðim ve de dizlerim,
Söze gelsin.
Ben ki;
Kehf uykusundan uyandým.
Biraz þaþkýn,
Çokça yaralýyým.
Tam 300 yýl aðlamýþým
Ahh ki yýlmýþým
Bundanmýþ meðer, tüm telaþým.

Dedim bu ne Eyy (...)

Sýzýmýn üzerinde duran
Ruhumun ruhunu okþayan "O" el
Ayet ayet inen, kalbimin atarýna
Ve susturan, tüm Dünyevi sesleri
Gelmek ve gitmek
Þimdi kol kola.
Sular kadar, serin ve titrek.
Masumene bir gülüþ þah damarýmda.
Ben öyle Memnun
Ben öyle Mest

Sen misin

Bu gelen Eyy (...)

.
.
.

Ruhu Azade

Sosyal Medyada Paylaşın: