DAĞLAR DEVİRİRİM BEN ANNEM UĞRUNA...

Haznemde yangýn
Muhtýrayý veren yüce Rabbim
Közümde özüm
Özüm iken sözüm
Ah, annem ah…
Sensin benim iki gözüm.

Tek gözde dahi saklarýz biz sevgiyi
Göz süzenlerden deðil Rabbimize dönük iken yüzümüzü
Güldürendir Huda
Aþkýn kastý ise sevgiden üremek
Sevgiyle eþelediðim topraðýn altýna girmek içinse çok erken

Saðanaðýn rahmetinde
Sevginin hikmetinde
Ýlahi Adaletin gücünde
Ve iþte eksilen gücüme güç katan
Tesellisi elbet saklý ettiðim dua ve dileklerde

Rengi yok mudur sahi insanlarýn?
Hiç mi ar yoktur sözcüklerinden
Süzülen yaþlarýma nice insan eziyet eden
Lakin meziyet bildim ben her insaný sevdiðim kadar
Ulaþtýðýmdýr Rabbimin Dergâhý

Ýzafidir yaþam
Aslýnda öyle imiþ
Sýr dolu küplerinden bana ne hem?
Benlik deðilmiþ hüzün
Beylik hiç deðilmiþ ömrün
Dolmayan vadesi
Dinmeyen vardiyasý
Eklem yerlerinde sözcüklerin
Þiirler yýðdýðým
Kapýnýn dibi
Hele ki yüzüme kapanan kapýlar yok mu?

Yâd ellerde misafir eylediðim hüzün kipini
Saklý tutmaksa insanlýðýmý
Derinlerde yüzdüðüm kadar
Dibi görsem de el vermez mi hiç Tanrý?

Ah, akasya bahçem
Ah, nazenin yüreðim ve evrene sunduðum dilekçem
Diklendiðim zalime
Direttiðim kadar doðruyu
Devri âlemmiþ meðer duygular
Var olmak adýna ve kutsanýrken insanýn ruhu

Meali mi günün?
Ah, be insanlýk gülüp de geçerim
Mizacý mý yiten zamanýn?
Bilendir Rahman asla da çatýk deðildir kaþým
Ýki gözüm iki elim
Saðýmda Besmele solumda sevgi kipim
Bir izdiham ki
Önüme yýðýlan hayatýn tefrikasý
Bir hezeyan ki iblisin turþu satan simasý
Ve bakýþlarýnda görürüm ben kimin ne olduðunu bilmem gerçi
Geçkin bir hüzün olmasý ettiðim temenni
Geciktiðim kadar kendime
Elim de armut toplamýyor hani

Dünya denen rüyada
Cihan denen yalancý semada
Hani, saklý tuttuklarý insanlarýn içinden
Geçen her duygunun dile geldiði
Korkarým Allah katýnda kabul görmemek adýna
Kabullendiðim nice zulüm nice iftira
Ýfrata kaçan iblisin de düþtüðü kadar payýna

Payidar olmalý illa ki iç sesim
Sen azizim sen de berhudar ol yeter çektiklerim
Yatýya kalan bir gecenin
Sönse de feri
Ýlahi Aþkýn Ateþinde saklý metanetin izi
Gizim bilinen O’nun nezdinde
Sayýp sövenlere itibar etmediðim kadar katýk ettiðim
Ümidin gizinde saklý fermaným
Saklýdýr ses bulmayan feryadým
Elbet vuku bulacak illa ki
Ýlahi Adaletin hiç söner mi o ateþi?

Bir itibarsa sevgi
Bir izdihama neden olsa da kimi zaman içimde yaktýðým
Barýþ çubuðunda saklý
Yüreðimi boca ettiðim kelam
Aþkýn emaresi
Hüznün çetelesi
Rabbime dönük yüzüm
Annemin sesine hasret ah, be iki gözüm
Arzý endam edecektir elbet kaderin
Nakþý ve zulmün ve de zalimin
Na’þýnda tutuklu bir zümre
Daðlansa da yüreðim
Daðlar deviririm ben annem uðruna cebelleþtiðim
Bir dünya ki
Efkârýn yitik nazý

Endamlý bir umutla
Koþtuðum mevsimin kýrýk dalý
Tutunduðum illa ki Rabbin izniyle
Ne rengim kaçýk
Ne mealim yitik
Sevgiyle aðýrladýðým her gün her þiir her sözcük
Batýlý ömrün
Kayýplarda olsa ne ki günüm?

Günsüz de geçmez zaman
Geceyi baðrýna basan
Karanlýða teslim olsam bile
Iþýðýmdýr beni aydýnlatan
Yaðan nura bedelim
Yaðdýran Rabbime þükrüm ve hamt ettiðim
Gecem gündüzüm
Ne çýkar ki
Sessizlikle ve acýyla olan sýnavýmda
Dokunduðum sonsuzluktur
Daha çok sevebilmenin rahmeti
Didindiðimse selametle yaþamak yaþatmak adýna

Sosyal Medyada Paylaşın: