Gördüm ki; kararmaya yüz tutmuþ gibisin
Gözlerinde batan güneþ alevi
Kirpiklerindeki akþamýn nemini
Hiç anlattýn mý ki; kim neylesin.
Gördüm ki, hazaný yutan yel gibisin
Saða sola her yana savrulmuþ rengin
Umutlarýn sararmýþ , yüzüne çökmüþ karaltý
Saçlarýna konan ay ; kaþlarýnda yýldýz bitkin.
Anlamadýn ki açýldýðýn ufuk ,acýlar denizi
“Beni býrakýp gitme!” desen de,sis çöktü iþte
Yeter ,Gitme uzaklara kaybolursun!
Acýlarýn içinde boðulan ilk,sen misin sanki…
Þiir: Mehmet Ali YALGIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Bulut Lâl belki ... Yaz Bitti ... Memleketimin Türküleri Kelebek Samet'in Terlikleri Kızım için Balık