Hani bir çocuk vardýr;
aðzý dar,içinde fýndýk bulunan bir kaba
elini sokarak, avucunu alabildiðince doldurur,
ve
o kadar þiþirince; elini dýþarýya çýkaramaz ya
...
iþte ben o çocuk olamadým
hiç bir þey istemedim
’BIR ÇOK’larým oldu hayatta…
gemiler geniþ kavisler çizerek iskeleye yanaþýrken,
martýlarla konuþtum
akþamýn çöken hüznü üzerlerini gri ile boyadýðýnda…
gönlüm hep hüzünle doldu.
gittiðim hiç tanýmadýðým yerlerde,
tanýdýk kuþlarýn ötüþlerini her duyuþumda...
ýþýðýn çok olduðu yerde fark ettim
-gölgelerin daha koyu olduðunu-
gölgeleri sevdim
Can ile Canan’ýmý
kýzgýn yaz güneþinden koruduðunda…
delice davranmalarýmý hatýrladým,
dere kenarýna gelen kurtlarýn,
taban teptikleri patikalardan yürüdüðümde...
üzerine oturulmaktan yýpranmýþ dallara
her týrmanýþýmda
yaðan yaðmurda,kirli ve çamurlu sularda
olmayan balýklarý avlamaya çalýþtýðýmda...
ve
gökyüzünün her yerde mavi olduðunu anladýðým diyarlarda
yaþadým Sivas’ta
sakin sularýn yeþil yüzünden su içen kuzularýn sessizliðini;
lâl çobanýn tebessüm içinde masum bakýþlarýnda…
baharda Leylaklar kokar,sýra sýra çitlerde dizilir
kara gömülü bahçeler dirilirdi
anlatamadým bir türlü tezeðin, alýn terinin hiç kokmadýðýný
tabiata itaat eden utangaç tavýrlý insanlara
tanyeri aðarýrken;
taze ve baygýn kokulu topraklarýyla buluþmaya vardýklarýnda,
ve
yorgun aksamlarda
kireç badanalý, tahta tabanlý,þilteleri çuval bezinden kýlýflý
toprak damlarýnda...
öðretmen oldum
bu diyarda ki güzel insanlar arasýnda.
bazen ürperdim
okul bahçesindeki kurumuþ yaprakta kaçan,
kertenkelenin çýtýrtýsýnda...
okul çýkýsý aksamlarý
düþük omuzlarýmda görünmez bir arpa çuvalý taþýyormuþ gibi
iki büklüm,topuklarýma basarak yorgun,hantal
ama
gururlu yürüyüþlerimde oldu
duman kokan sokaklarda...
anne oldum- öðrencilerim bana her ihtiyaç duyduðunda-
baba oldum-gölgeme sýðýndýklarýnda-
kardeþ oldum-sýrlarýný kulaðýma fýsýldadýklarýnda-
ve
çocuk oldum
oyunlarýnda beni de aralarýna aldýklarýnda...
dostlarýmýn gönlünde bir ÝNSAN,
’Bir Öðretmen bile(!) olamadýn hayatta’ diye söylendiði yýllarda
ÖGRETMEN oldum
dondurucu kýþ soðuklarýnda
yüreðimi ýsýtan çocuklarýmýn bakýþlarýnda...
her þey oldum
ama
bir tek ’Bile(!) ’ olamadým
hayatta...