Sensiz
En azýlý ayazlarda örttüm üzerime sensiz geçen saatleri, üþüyorum..
Kirpiklerimde buzlanmýþ hayalin
Seni arýyorum her an…
Yüreðimi serdim, yüreðinin en güzel nadide mahzenlerine…
Hasretin, artýk sardý tüm benliðimi!
Elim sen, ayaðým sen, bakýþým sen…
Hani hüzünlenir, düðümlenir, dalar ya gözler!
Ses titrer, aðlayacak gibi yutkunur kelimeler sessizce…
Sussa parça parça olacak kalbim!
Hayaller kursam da içimde tükenir ümitlerim.
Ýþte böyleyim sensiz!
Yüreðimdeki yaralar hep kanar, hep sýzlar…
Gönlünle gönlüm arasýnda uzadýkça uzuyor mesafeler!
Neden diye haykýrsam kapanýr mý uçurumlar?
Gözlerim uzaklarda, kulaðým eskilerden gelen hoþ sedalarda…
Ellerimde, ellerinin hayali,
Sensiz kýþ gecesi gibiyim; soðuk ve sessiz.
Rüzgârda yanmaya çalýþan kömür ateþi gibiyim
Ne ateþim sönüyor,
Ne de karanlýðý aydýnlatabiliyorum…
Yürek yangýnlarýmda kokun göðe yükseliyor…
Ýsmini sayýklarken her zerremle tükeniyorum...
Ve tükenirken; yine sen, hep sen diyorum…
Gözlerimden akacak birazdan nehirler.
Issýzlýðýn adamý gibiyim sanki
Yüzümde yüzün, içimde hasretin.
Sussa parça parça olacak kalbim!
Hayaller kursam da içimde tükenir ümitlerim.
Ýþte böyleyim sensiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.