ha þöyle caným çýkývýdý ðetdi gý! “dile ðolay kýrk sene” oyusa var yana .. su dolu helkeleri atývýrýp daa seðirtmek; kýrk yýllýk hasiretine atýlmak gollarýna caným uçalak varmað isdeyyo.. emme nereye narasýn aba! ayaklarýmýn üsdünde bile duramayon yerli gatli, dizlerimden esla bi adým bile atamayon yörüyemeyon
.. seðitmeye mecalim, ayakda durmaya halim mi var ne yörümeye, ne hurdan gakýp da huruya ðetmeye.. ne de gönnümden geçen zevdayna bakýp da gözlerine, “iki çi(f)t ilafým mar sana”, hal hatýr sorsan, ne arar daþý sýkýp suyunu çýkaran o cövher “ý ýhhh!” dedi bi kere gari insan gýsmý, oluyo(r)muþ bö(y)le kýrk yýlda de(ðil) ömürde bi!
.. “bana mýsýn” demeyyo, narasýn.. narasýn hiþ bi yannarým “ölüvümek böyle biþi” Eþece “-gak ga(y)ri bi gý va! gý ayýp” “demek ölmemiþ taha?”, köye mi ðelmiþ bizim “Gayýp” hu Alla(hý)n iþine bak.. sen bilin ga(y)ri ey Gözel Irapbým.. “ne yaný hayýrlýysa!” þükür.. hesapsýz þükür emrine.. hu yaþdan keyri Yitik Ismayýl gelmiþ ha?; gelse nee? gelmese ne?
.. öte yannardan seðidenneri görüyon, a(ð)laþannarý duyuyon, Teslimeye gedeyin de ha! dedim,ben de aðýt fýðan edeyin, “aldýrdýk Goca Gara Musdug Aðamý ay aba”.. deyeyin “geldin mi ayy Ismayýýl, ay Gayýbým Yitiðim” deyen, deyon “yoðsam ölen Ismayýl mý kii?” deye de aklýma ðeliyo.. dovalar, aðýtlar ediyon, narasýn sesim solu(ðu)m çýkmayo... olmadý mý olmayyo!
.. “Allah gurtardý, kendini helak etme” deyo Cennet abam “gý bacým dünneye gelmek var da; gý! getmeg yok muu” düreleneyin gakayýn deyon; emme narasýn o gufat yok ku edemedim, edemecen, sesim çýkmayo gatliken anam sanýsýn uruhum huramdan çeneðimden çýkdý ðetdi gýý! derkene gözlerimde bi yaþlar boþandý, bi yaþlar boþandý kim bilcek Ismayýlý
.. ne gadak a(ð)ladým, öyle seme ðibi, kösüle-ðaldým bilemecen.. garýlar dutuyollar, avkalayollar, bileðime boynuma su çalýyollar, yüzüme þamar-mamar, ý-ýhh.. gollarýmý çemreyip sývazlayollar camlarý açýyollar, golonyaðlarý file sürüyollar emme neneyen höyle netçeklerini þaþanladýlar elleri- ayaklarý birbirine dolaþdý “Aþduba.. hadi kendine gel bii gari va(h)!!” “Aþduba n’oldun gýý” kimse anmayo Ismayýlý
.. “neydelimin diþi kitlendi bi ta(h)ta gaþþýk ver bakayýn ordan” narasýn elim-aya(ðý)m, zeynim gatliken bana hökmetmeyo kendi aralarýnda biþiler deyollar du(yu)yon da; gafam almayyo narasýn, fehmetmeyon.. annamayon.. bihabarýn vardan yokdan “iki avýcýmda hüðme ergin garadut” Ismayýl’ým yesin deye; gapmaya gakýyollar ya-a; bitecik gönnüm olmayyo kimselere.. bi dene bile vermeyyon kimselere
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.