SAHİ YARINA ÇIKAR MI BU ŞİİR...

Metruktür gizem yüklü mevsim
Meali ölüm kokan resim
Ah, yâd edilesi dünün
Kerrat cetvelinde saklýyým
Altýnda örtünün
Masamýn baþýnda idamesi
Çalýntý gülüþlerin mecazi serzeniþi

Ötelenmiþ düþler duraðý
Sabahladýðým yalnýzlýðýn en devasa rakýmý
Ýçine düþtüðüm tuzaðýn bekasý
Sahi, yarýna çýkar mýyým?
Ola ki çýktým çýkýlasý rakýma
Sahi, yarýna çýkar mý bu þiir?
Sendeleyen kalemin diz(e)lerini dövdüðü
Belirsizliðin meczup sultaný
Kâh bir esinti
Kâh yarým kalmýþ bir rüya
Meali ne hüzün ne ölüm
Olasý iken veda

Merdanesi de kýrýk sözlüðün
Hani, içimde saklý
Her söküðün bedeli
Ve þeceresi öfkeli alaylarýnda iblisin
Ne sitemdir ettiðim
Ne isyaný kabul görür ruhum
Yüreði daraltan kýstýrýldýðým ufukum
Nasýl ki kýrýk sayacý efkârýn
Diyezler ve notalar sarardýðý kadar
Simamdan kayan yýldýzlara duacýyým

Bir mesken deðil
Bir makam hiç deðil
Bir resim iken solgun
Bir kýyam iken ruhum durgun
Þerefimle yaþadýðýmdan öte
Vurulduðum yüreðin merkezinden
Haþat eden mevsim
Arazi olmuþ öykülerim
Anlý þanlý bildiðim mazim
Beynamaz günahlarýn gölgesinde sinen iç sesim
Sabýkalý bir yürektir benimki
Sevgiden giydiðim hükmü sonlandýramaz hiç kimse

Ölümsüz deðil
Öz verisi yitik hiç deðil
Ön sözü öykümün
Öykündüðüm kâh huzur kâh ölüm
Öldürdüðüm nefsim suya bandýðým
Bir recim belki de resmedilen
Bir dirayet bir hakkaniyet
Merhamet yüklü bir evren dilediðim kadar
Haris ruhlardan yana baksýn çýkan
Sonsuzluðun hicrinde bir isyan
Olsa da meali kimsesizliðin…

Haiz olduðum tek zerremle
Hazzý belki de ömür denen ikamenin
Ýz düþümü kâh hüzün kâh mevsimde seken
O kör kurþun nidalarýn esintisi
Zemheri ile yüklenmiþken yokuþun
Varsýn b/aðlansýn basireti bilinmezin
Ýlahi Sarnýçtýr içine gizlendiðim
Ýlahi Aþkla yalnýzlýðýmda debelendiðim
Varsa yoksa Yaratan tek kurtarýcý

Sosyal Medyada Paylaşın: