GÖKTEN ÜÇ ELMA DÜŞTÜ

GÖKTEN ÜÇ ELMA DÜÞTÜ

Hangi kitaba sýðar bana yaptýðýn zulüm
Gözlerime aþk ile bakmaya yüzün mü var
Sabýr taþý olsaydý inan çatlardý gülüm
Dostlarýnýn içine çýkmaya yüzün mü var

Sabrederek katlandým çektim bütün kahrýný
Harcayýp bitirmedim kalbimde aþk mihrini
Mum ile aratýrsýn geçmiþ zaman behrini
Sevda pýnarý olsan akmaya yüzün mü var

Sevgiyle emek verip kazmadýn topraðýmý
Soldurup baharýmda kuruttun yapraðýmý
Daða döndürdün inan gülþen olan baðýmý
Baðbaným olup da su dökmeye yüzün mü var

Gönlümün gökyüzünden kehkeþanlar geçerken
Hicranla inen yaþlar buharlaþýp uçarken
Yanarak aþk oduyla Tanrýma el açarken
Þimþek olup göðümde çakmaya yüzün mü var

Kalbimi sana açtým aðyara hep Sur oldum
Gözlerinde hapsolup aþkýna esir oldum
Tepeleyip geçtiðin emektar hasýr oldum
Küllenen ateþimi yakmaya yüzün mü var

Bitti artýk bu masal gökten üç elma düþtü
Sanki hiç yaþamadýk sanki hayaldi düþtü
Ellere aþk, mutluluk, bize ayrýlýk düþtü
Bir dost gibi elimi sýkmaya yüzün mü var?

Nurgül KAYNAR YÜCE / K.MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: