GEL DİYOR BANA
Ben bir muammayým derya içinde;
Aklýný kullan da bul diyor bana.
Hep karþýndayým bak, farklý biçimde;
Her meyvenin sýrrý, dal diyor bana.
Çalýþ ki bulaþsýn emeðe terin,
Haklýnýn yanýnda olmalý yerin,
"Sezar’ýn hakkýný sezar’a verin";
Söyleyeni haydi bil diyor bana.
Arý dolaþýrken binbir çiçeði,
Hakikat ehlinin nedir gerçeði,
Ona bahþedilen eþsiz ölçeði,
Bilemezsin aciz kul diyor bana.
Yoktan dönüþtürür zerre’yi cana,
Ruhla þekil verir damarda kana,
Her gelen dönecek ebedi hana,
Þaþýrma yolunu gel diyor bana.
Rabbinin ikramý aldýðýn nefes,
Yeryüzü otaðýn gök kubbe kafes,
Ýsrâfilin sûr’a verdiði o ses,
Mahþeri çaðýran yel diyor bana.
Sað gözün sol göze olmaz faydasý,
Fakru zarurete düþer paydasý,
Avare havasý çalar gaydasý,
Nasibini hâktan al diyor bana.
Kendine þiar et ilmi irfaný,
Gam yükleyip boþa yorma kafaný,
Sana emanet bu kýymetli caný,
Üzme ha! dikkatli ol diyor bana.
Velhasýl yarýna kalmýþken ramak,
Zamanýn çarkýna sokulur çomak,
Ustasýna rakip olursa yamak,
Alýr farklý farklý hâl diyor bana.
...Necdet Akcakaya/Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet Akcakaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.