Sokak Çocuğu

Tüm dünyanýn aðýr yükünü.
Sanki küçük omuzlarýn yüklenir.
Her önüne gelen seni hor görür.
Çünkü sen sokak çocuðusun.

Bazen çöpte bulduðunu alýrsýn.
Bazen yaþamak için çalarsýn.
Seni bu hale düþüren,
O sorumsuz annen ve baban utansýn.

Daha hayatý anlamadan,
Karanlýk sokaklarla buluþtun.
O küçücük yaþýna,
Koca bir ömür doldurdun.

Akranlarýn okul bahçesinde.
Koþup oynarken yoruldu.
Sen karanlýk ve çamur caddelerde,
Hayata tutunup aðlarken yoruldun.

Kimse adýný bilmez.
Sen sokak çocuðusun.
Kimse seni fark etmez.
Sen karanlýklarda uyursun.

Bütün uzun geceler.
Açlýk içinde geçer.
Bir parça ekmek verseler.
Soðuk yakalar bu sefer.

Tek dostun köpeðindir.
O da senin gibi kimsesizdir.
Onu herkes köpek bilir.
Ancak yüreði çok merhametlidir.

Hayat hep sana acý güldü.
Seni bu küçük yaþta üzdü.
Belki yarýn iyi gülecek.
Yakýnda bir bahar gelecek.

Senin de bir umudun.
Bitmeyen bir coþkun olsun.
Tüm güzellikler seni bulsun.
Sana arkadaþ olsun.

Mustafa Kaynak
Sosyal Medyada Paylaşın: