nefesi kesilir ya insanýn bazen dizilir harfler boðazýna terler soðuk soðuk ve kapanýr gözleri açýlmamacasýna böyle mi bay Asaf böyle bir þey mi son vermek karanlýða böyle bir þey mi çýkmak mutluluðu aramaða ve bulmak yine onu “ölgün rüzgarlarýn” arasýnda özlemek mi o kimsesiz yeri kaybettiðinde sessizliði yýldýzlar mý yoksa bay Asaf fýsýldaþýyor ay mý o, seslenip durur bak buraya yine korkular yaðýyor yine yükseliyor güneþ bir o kadar mahrur
sen misin bay Asaf yerleþtiren bu yalnýzlýðý içime parça parça iþleyen sen misin yoksa tanrý mý layýk gördü bunu bana göz göre göre her ne kadar sorularýmýn cevabý olmasa bile yazýyorum hep þu kurtulamadýðým isimsiz hisse
gökçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
gökçenn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.