lalettayin bir gün arabalar geçiyor lakýrtýlý bir yel tutturuyor saçlarýna doðru bir kedi týrmanýyor gövdesine aðacýn gökyüzü karýþýyor renkten renge yine de imkânsýz biliyorum vuslatýn
ve ben ben ki bir deli dilhun daha az gülüyorum artýk daha az konuþuyorum farkýndalar mý bilmiyorum daha az yaþýyorum
o yer, mehlikâm beni içine attýðýn o yeis payidar olacakmýþ meðer bunca beslediðim beyhude his vaveylam duyulmaz yokluðundan sessiz mukavemet ne mümkün kalacaksam sensiz
gökçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
gökçenn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.