YEK...

Kuþpalazý iklim meylettiðim
Reddedildiðime vakýf çizilesi o dev taslak
Zerre mecalim yokken bile içime sýðdýrdýðým
Asla da deðil dünyanýn telaþý
Ýstimlak edilmiþ bir duvar misali
Önüme dikilen lahitler anýt mezarlar
Sandýk dolusu safran sarýsý i mge
Hemhal olduðum kadar
Kayýtsýzlýðýnda insanlarýn
Yetmezmiþ gibi bir de içimde
Ýçten içe kaybolduðum
Sonsuzluðun mülakatý
Hani olur da: kabul görürüm birilerin nezdinde

Heceler mi sektiðim bir bir?
Hecelediðim bir alfabe
Yitik bir tebessüm kayýp tesellim
Tecelli eden yeni günde dahi saklý izi ölüm penceresinin
Pervazýnda,
Yek gelen bir zar gibi
Yeknesak bir sözlüðe tekabül edebildiðim
Kim bilir kaçýncý harfiyim haiz olduðum
Yenilgilerin
Fevri rüzgârý olsa olsa mealim

Hamt ettiðime binaen
Kýþkýrtan kim ise iblisi
Yerle yeksan bir özgürlük hem benimki
Ýçine kýstýrýldýðým mahzenin
Milimlik hasreti düne
Yüz ölçümü
Kâh sonsuzluk kâh hüzün
Kaykýldýðým þu zemin
Hem yok da artýk yüzüm:
Her ne kadar dönük olsa da yüzüm Rabbime

Hecelerden firarým
Ýdraki nerede ise imkânsýz
Maðdur kýlýndýðým yaslý fýtratým
Bir fýkra adeta için için yanan
Bir fitne ki ömrün doðasýnda yaþanan
Ýkazým kendime
Ýtirazým da
Ýsyaným zalime
Ýtibarým zedelenmesin diye
Ýçime kapandýðým sonra dýþýma
Nasýl ki baskýn dýþ ses
Ýç sesimle ve sevdiklerimle imtihaným
Kabul görmek ne mümkün dünyanýn nezdinde?

Hasý acýnýn
Yasý kâinatýn
Yaþýmla özdeþ yasým
Yasladýðýmdýr baþýmý sadece Rabbime
Bir de asasý yüreðin
Tekabül eden yaralý kalemime
Ne mihrabým kaldý geride
Ne mabedim
Matemimin üstü örtülü
Ve iþte acýlarýmdan beslendiðimin türküsü adeta
Yanýk ucu sevdanýn
Yakardýðým Mevla’nýn
Asla da dolduruþuna gelmediðim insanlarýn

Bir fani ki
Bir de kýrýk fanusum
Bir zemheri ki
Yaz sýcaðýnda dahi üþüdüðümün veryansýný
Taþýdýðým kabrime
Muktedir olana muteber kýlýnmak adýna
Makulden ziyade
Ýmkânsýz hayallerin de düþmüþken peþine

Ne muðlak ne mundar
Ýncir çekirdeðini doldurmayan ne varsa
Kanadýðým kadar her katresi hayatýn
Kanmakla iþtigal bir mealim
Meylettiðim mutluluk olsa bile nedir ki ikbalim
Hazzý acýnýn
Açmadýðým kalbin kýrýk kapýsýnda
Firarým gün ve gece
Eðilip bükülmeden yaþamanýn bedeli
Varsýn olsun yalnýzlýk ve özlem
Yaþadýðým ihaneti sunarken þiirin diktiði gözleri
Bilinmeze koþtuðum
Bilip bilmeden coþtuðum
Bindiðim bir alamet ki
Ýzini sürdüðüm kýyametin öncüsü

Kýymete binmez ki benliðim
Ne kibir ne kin ne kinaye
Haiz olduðum saf sevginin ve yalnýzlýðýmýn rengi
Azat edilesi bir kuþ gibi
Azadesi yokuþun bir düþ gibi
Yanýk sesi türkünün içimdeki kor gibi
Hasretim kendime
Hemhal olduðum yine kendimle…



Sosyal Medyada Paylaşın: