"Al yanaklarýný utangaçlýðýnýn resmi sanýrdým, Seviþmelerimizin ardýndan silinmiþ allýklarýndan Anlardým ki sen utanan o kýz deðildin..."
Kývrým kývrým gecelere yatardýk Kývranýrdýn her dokunuþumda Kýzýlýrmak canlanýrdý gözümde Vadilerini görürdüm Anadolu’nun Toroslarýna týrmanýrdýk... Sanki Aðrý Daðýnýn Yüksek rakýmýnda soluksuz kalýrdýk Doruklara týrmanýrdýk Gecenin karanlýðýnda... Bir ormana düþerdi sesimiz Hýrýltýlarýmýzdan bir sýrtlan doðardý Ýnlemelerimiz, Yavru ceylanýn can pazarý yem oluþunu anlatýrdý
Birleþince bedenlerimiz Çölde kuyulara Sarkýtýlmýþ bakraçlar gelirdi aklýma Bir bedevinin Yangýný sönerdi, Biz terimizi dýþarý attýðýmýzda... Ah Ay... Sen geceye düþtüðünde, Kýskanýrdýn Med/Cezirlerimizi Hiç bir okyanusu, Coþturamazdýn bizim kadar...
Bir ülke kurtulur gibi olurdu -Sabah yaklaþýnca- Güneþ devrimci bir edayla, Bastýrýrdý militan seviþmelerimizi Ayrý düþerdi savaþçý bedenlerimiz Küstüm yastýklarda uyurduk Gün ýþýðý odamýza vurduðunda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.