GECENİN CELLADI...

Hüzne ýsrarla mahal veren alýcý kuþlar
Ve o demir perde yüreðin izdihamýndan firar
Eden her gölge her sözcük her renk
Mimarisi ölümün i mgeler
Kucak açan rüzgârý ömrün
Bilediðim sözcükler
Öptüðüm bilekler
Büksem bile her birini
Buyuran elbet Tanrý
Ne de olsa ilk günden beri sundu bana sev, emrini

Bir mangal yürek ki benimki
Þehrin kayýp mangal kapaklarý
Varsýn olsun üstüm baþým çamur
Güneþin balçýkla sývanmayacaðýný
Öðretti bana kaderin engebeli yollarý

Huzur uzak mý?
Ya da sözcükler çok mu isyankâr?
Ve kibri sessizliðin
Kinayelerle örülü nice halka eklendiði kadar
Zincirin dahi durduramadýðý
Bir mealim ben:
Hüznüm darp edilse bile
Sonlanmayacak beni esir alan cihat
Sönmeyecek de asla içimdeki Ýlahi Iþýk
Nasýl ki mezar baþlýðým dolu dolu daha þimdiden

Kâh Þimal Yýldýzýyým gezegenin
Kâh Zühre olmaya meyyal bir coþku ile
Sakit olsun bununla demenin içgüdüsü belki de
Yazmaya durduðum her þiir

Öykündüðümdür dünüm içimde haykýran bülbülün demi:
Öldürdüðüm nice isyankâra deðil
Öykülerim yazmakla dahi dinmiyor bu gaipten gelen esinti
Askýntý hangi duygu ise
Duymazdan gelenlerin kabrini ziyaretim
Her halükarda koruduðum kimliðim
Kapýp da koyuvermediðim kadar
Yalnýzlýðýma musallat olan kibirli rüzgâr
Belki de bir kabadayý misali
Atýlasý her nara
Nifak sokanlara itibar etmediðim
Nefreti ve kini men ettiðim
Azýk bildiðim kadar sevgiyi

Azýmsanan yüreðim
Kilit vursam da güne ve aþka
Kayýt açtýðým her yeni gün ve þiir
Elbet içimden kopup gelen bir vaveyla
Anbean yürüdüðüm Hakkýn yolu
Ýnsan olmakla yükümlü
Ýdare lambasýnda da geçerken ömür
Ýhya edilesi nice duygu
Ýhbarým kendimi kendime þikâyet ettiðim
Hazzýnda huzurun maneviyatýn sunumu
Nasýl ki sözcükler gark etti yine bir bilinmeze
Gýyabýnda mevsimin
Solan gün ýþýðýna müteþekkir
Karanlýðýn dibini görsem bile
Bilirim de akabinde yaðacak rahmeti
Nasýl ki bahþeden Tanrý
Þükrettiðim kadar günüme…

Sosyal Medyada Paylaşın: