GELİNCİK
GELÝNCÝK
Söz verdiðin o yerde gölgesine oturup
Akasya aðacýna yaslanýrým gelincik
Gönül tenceresine yüreðimi batýrýp
Ümitt kýrýntýsýyla beslenirim gelincik
Ýnadýný kýrýp da yeneceðini bilsem
Vuslat küheylanýna bineceðini bilsem
Aþkta gurur yok derler döneceðini bilsem
Kaf Daðý’nýn ardýndan seslenirim gelincik
Beklemek acýtmazmýþ sonu visalsa eðer
Kahverengi gözlerin bütün cihana deðer
Kýrmýzý elbisemi farz et üstüme giyer
Hayaller aynasýnda süslenirim gelincik
Ayrýlýk yeli esip savurdu külümüzü
Kader aðýný örüp baðladý yolumuzu
Sevgiyle büyütürken tomurcuk gülümüzü
Hatýrlayýp maziyi hislenirim gelincik
Aþkýn gözü kör imiþ göremedim diyerek
Her yediðim darbeden yeterince doyarak
Tecrübe pýnarýnda yüreðimi yuyarak
Ýbret alýp hayattan uslanýrým gelincik
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.