“-Osmanný bize “aklý ermez mahluk” derdi yannýndakýnnar öyle belletmiþ demek ki bi yandan da hani “asdýðý asdýk kesdiði kesdik” padiþaha(ý)n dediði dedik, çaldýðý düdük yazýsý nusga dovasý þifa sayýlarý gýrk binneri bulan içimizdeki arap; sözde hocalar sofular, derviþler, þe(y)hler ulemalar, tarigatlar aslýnda üsdüne bi de onnara yaranmaya çalýþan yardakcýlar yalakalar, esger gaçaðý þerefsizler esgerlið etmemeð uçu(n) sözde müslüman geçinen mürüdler ermiþler, evliyalar, hacýlar-hocalar ki bunnar her zaman oldular, olacaklar “arab sevici” döyüsler haþa huzurdan! bunca þerefsiz varýkana Osmanný eyi bile dayanmýþ valla . vakýa Osmanný dayandý da ne oldu netçe; Ýnkilizin boyunduruðu! “varan-gele”yi gurmuþ cavýroðlu arabý arab-eden puþt Ýnkilizin oyunnarý öte sözün beri baþý; iþin aslý asdarý bi tek biz sevdik Osmannýyý hak etse dee.. etmese de bize gýçýný dönse de sanki yüzünden ne hayýr gördüm de . Osmanný bizi “çentede keklik” görü(r)dü varsýn Osmanný bizi se(v)mesin Osmannýyý se(v)meyenin cümlesi hayýnýdý “donuzdan post cavýrdan dos(t) olu(r) mu nayeti; arab da dutdu sýrtýmýzdan vurdu vurmadý mý? hemi de bek vurdu bizim yemen çöllerinde Kutdül Amara da ne iþimiz varýdý adamlar Osmannýnýn; onnarý inkilize ðarþý gorumað uçu yapdýðý Hicaz Demiryolunu söküp üþ guruþa ingilize satdý bunnar böyle namý-körüdü sonura da anasýnýn hörekesini gördü Ýnkiliz onnarýn baþýna ne çorablar ördüüü ne çoraplar ördü sonurada birbirlerine girdiler Allah belalarýný versin bin beter ossun þerefsizler biri çýkýp da Gýprýs’ý tanýyamadý hanký din? hani bunnar bize din gardaþýydý . dedim ya? Osmanný hudütlerde gan gaybediyoru genþ yörükleri toplayýp esger ediyoru genþsiz ðalan yörük obalarýna içimizdehi ermanýlar zulmediyollar araplar da en zalýmý da “devriþ paþa” Islahiye Fýrkasý gumandaný keklið avlar gibi avlayollar bizim yörükleri padiþahýn emri ulül emre itaat padiþahým þefaat padiþah kendini gurtardý gaçýrdý çil çil altýnnarý . azýnnýkdaký yerli halk da canýndan beziyoru Osmannýnýn nayet aklýna ðeliyoru deþirmenin Osmannýya esgerlik ediymeyceði Osmanný dizlerini döðdü emme su köprüyü yüzyýllar önþe böldüydü, analarý ejnebi, garýlarý ejnebiydi biri de çýkýp bi Türkünen evlenmedi hele o boðdurtduðu gardaþlarý bu nasý(l) bi iþdir, ne demeli akla, izana, insannýða sýðar mý gene hinci de ayný haltý ediyoru dö(v)let inkiliz gibi düþüneni müdür et! evlatlarýmýzý da onnara mezbur et böl parçala yönet ne ðözel memleket .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.