geç bunu da…; o senelerde; Amarkada “güzey-güney” deye, iþ savaþ varýmýþ (1861) kimsenin zirata ayýrcak vahdý zamaný, kölesi-mölesi, adamý-madamý yok.. Ýnkiliz fabýrkalarýnýn pambýða etiyaþlarý, gumaþýn böyük bazarý varýmýþ emme gumaþ yok, neyye; pambýk yok öyle olunþa da iþ yok, alýþ-veriþ yok ücüret-mayýþ yok iþçiler isyanda.. Ýnkiliz halký pel-periþan neyyee? gumaþ dokuycak pambýðý yok goy hinci, buna da bi nokda taha . neyidi meseleme Amarka uçu(n) güney-güzey Ýnkiliz uçu(n) pambýk bizim uçu(n) imparatorluk, yani padiþahlýk yani Osmanný Osmannýnýn sarayý Osmannýnýn sýnýrlarý yani hudüdün geniþliði esgeriyemiz ejnebi sarayda padiþahýn etirafýndakýnnar soytarý devletin adý Osmanný dört gýtaya yayýlmýþ, dünnanýn yarýsý devlet bizim, devlet Türk Devleti! da! emme hiþ biþiy göründüðü ðibi deði(l) bi nokda da buruya! . gelelelim hinci bizee Osmanný evel evelden se(v)mezdi bizi yani Türkleri se(v)mezdi sevemedi ðetdi hafsalan almaz neyeyse “Türk” dedin miydi sarayýn aklý çýkardý bizi aþþa(ðý)lar, deði(l) adam; i(n)san yerine bile ðomazlardý analarý Türk olmayýnþa öyle ya ne bilsin Türkü bizi kendinden bilmez hor görürdü. . Araplar da ayný mitli Osmanný ðibiydi(n) Arap da bize “Allahýn gulu” demezdi hele “Türk” asla demezlerdi adýmýz “mavali” bi yandan araplar bi yandan saraydahý ecnebi cariyeler padiþahlarýn garýlarý arap gibi bizi mavali bilirler . padiþah, yetmedi analarý anasý yandan dayýlarý, garýsý yandan ejnebi gayýnçýlarý olmadý öteki akrabalarý olmadý akrabayýz deyenner padiþahýn etirafýný sarmýþlarýdý(n) matrabazlar, hokkabazlar, zenneler soytarýlar, köçekler bi yandan da padiþahýn etirafýndahý itneler dakgavýklar, dizgini ðýrýklar, döyüsler, zati; padiþah da; bi ejnebi ðarýlarý bi de bu dalgavýklarý bek severdi(n) biri çocuklarýnýn anasý ötekinner dayýlarý berikinner yalakalarý . Ýnkiliz, Fýransýz, Acam yalbasdýlar bunnar adý belli cavýrlar emme ille de dört bi yandan Arap! bin bir türlü dolap hilafet ellerinden alýndýðý uçu(n); “Türkü” gabil edemedi garný-darlar patiþahlarýmýz da onnara gebe; hepiciði de el-pençe divan durdu “baþüsdüne” dedi, ne isdedilerise verdi gerþi halifelik bize Araplardan deði(l) Mýsýr hükümdarýndan geþdi emme Mýsýrlýlar da Arabýmýþ demek ki onnara kin-garaz beslemezleridi neyeyse? Allahýn iþi! iþdehe; aklýmýz ermedi ðetdi Padiþahlar da bizi se(v)medi ðetdi .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.