YIKIK BİR KENT ÇOCUĞUYUM

Güller de küstü gülenler de
Günler de eksildi penceremizden
Gönüllerimiz döndü kan deryasýna
Güze döndü baharýmýz
Islýklarýmýzla ýslanan þarkýlar yüz çevirdi telinden
Yalnýzlýðýmýzýn kulaðýna ezaný okundu
Devrildi yüzümüz abdestli acýlara
Soru imleçli sohbetlere kapalýyýz
Halimiz hayal ettiklerimizden biçare
Dökme bakýþlarýný harebe gönlüme
Susturamazsýn figanýmýzý
Sus artýk mirim
Bu hayat bize deðil sermaye


Ýnsan tam ortasýndan kýrýlýnca göbeðinden
Anlatamýyormuþ yüreðine batan dikenleri
Dizeleri unutulan þiirler gibiyim
Kendi sözlerine aðlayan türküler kadar sermestim
Avareyim
Öznesi kayýp cümleler hükmündeyim
Yaðmur yaðmur çoðalýyorum toprakta
Gürlesem analarýn ak göðsünde
Filistin kokar memleketim
Dikensiz gül mü olur deme
Cümle çileye talip yüreðim

Ýnceldi duygugâhým
Çelik alaþýmlý keskin sözlerle
Doðrandý naðmelere ciðerim
Sürmeli gözlerden süzülen ifadelerle
Buldum kendimi
Kendim bilmediðim küflü kalplerde
Okuma yüzümü mirim
Yýkýk bir kent çocuðuyum
Bakýþlarým saplanýrsa göz bebeðine
Kaynar bir volkan derininde
Çaðlarsýn çaðlar boyu
Durulamazsýn enginlerde
Susuyorum oysa dipsiz kuyulara
Boðuluyorum gereksiz nezaketinizden
Toparlandý bak güneþ puslandý seyrinde
Vakit kan güllerinin yanaðýnda seðiriyor
Alýp aðrýlý gönlümü dönüyorum Mecnun’un çöllerine
Sultan baðlarýnýn kuruyor lalesi, menekþesi
Ve nabzýmý dövmüyor artýk sevdanýn neþesi...
Sosyal Medyada Paylaşın: