ŞEHRE VE ŞİİRE SEVDALI...
Uðuldayan þehrin sokaklarýnda saklý bir meczup
Üstünde tüten dumaný içtiðim çayýn demi
Daha demin daha demin, terk ettim sevdalý þehri.
Melodiler uçuþan
Canhýraþ sevdiðim koþtuðum dik yokuþ
Öznemle sakit bir düþ misali
Gizil bir teyakkuzdur ruhun buhraný
Ve iþte daðýnýk saçlarým
Ýþte, iþte hercai yüreðin emsalsiz güftesi
Hazýr ol da geçen ömür gibi
Varsýn olsun yastayým
Yaþýmdan düþende saklýyým
Gözünden düþsem ne ki mevsimin?
Yitik ruhlarýn hicabýdýr belki de asýlý kaldýðým
Çocuk yaþtayým
Çocuksu bir aþktýr mealim özneme yüklendiðim
Aþka itiraz edecek yaþý geçtim telaþtayým
Uçuþan ukdelerin buðrasý
Ve yüreðimde saklý þehrin akça pakça semasý
Özlemi yitik deðilim
Yatýya kalan hüzün bulutlarýnda iþkillenmediðim
Bir demdir ki yaþamak
Yaþadýklarým dert addedilmesin
Çünkü çocuk kalbimle oynadýðým bir oyundur yalnýzlýk
Akabinde beli kýrýlan bir hayalin penceresinde
Kat izindeyim varsa yoksa aþkýn rüþtünü ispatladýðým…
Çýtasý yükselendir sevgim
Çatý katý aksa ne olacak yüreðin?
Derdest edilmiþ bir sözcük mü yoksa aþkýn meali?
Öpüp de baþýma koyduðum kutsal kitabým
Ekmeðin tek zerresine hürmet ettiðim
Elbet hükümranlýðýnda Rabbin
Haiz olduðumdur emanet kalbim ve kalemim
Günbegün büyüyen bir coþku
Sözcüklerle önünü açtýðým evrenin ufku
Her Fatiha her sure her hadis
Yürek limanýna çekilmiþ bir gemi gibi
Þehri içime sýðdýrdýðým sahi çok mu belli?
Ýstanbul gibi yastayým
Ýstanbul gibi kalabalýktýr duygularým
Karambole giden ömrün demi
Aþka kanat açtýðým þiirin tek dizesi dahi yeter
Ýçimdeki hüsraný bastýrmaya
Varsýn olsun sevgisiz insan nesli…
Varsýn olsun atýl yürek nicesi…
Ýsindeyim gizin
Ýzindeyim þevkin
Ve iþte tetiðini çektiðim kalemim
Kalender bir milattýr hem þüheda mazim
Atan þafaðýn
Kaçýk ataðýn
Azýmsanan varlýðým
Coþan ruhum deminde mizacýn
Derdest edilmiþ olsa ne ki benliðim?
Ne hicabýn eþiðidir adýmladýðým
Ne de haristir içimin engebeleri
Halis muhlis bir faniyim
Azýcýk sýra dýþý
Azýðý varsa yoksa sevginin ýrkýnda
Sektiðim
Sarmalýnda yalnýzlýðýn
Giyindiðim kalabalýktýr sözcüklerim
R/eþit kýlýndýðým ne ki?
Meylettiðim umuda renk verendir elbet yalnýzlýðýn kiri
Ve iþte sevgiyle akça pakça
Þiarým nasýl ki saklý Allah katýnda
Alnýmýn akýyla yaþadýðýmýn ertesi…
Yatýya kalan hüznün müridi bir rengim ben
Bazen beyaz bazen pembe
Bazen methiyeler dizdiðim sevgidir sevgi tek servetim
Ýki yakamdan düþmez þiir
Þehrinden de yakasýndan düþmez bitimsiz nazý ve isi yürek
Ýklimimde seken bir kuþ gibi
Ýzini sürdüðüm aþk ve sevgi haizi olduðum ziyneti
Bahþeden nasýl ki Tanrý
Buðrasý gönlün
Ve üstünde tüten dumaný þiirin
Hazzýdýr yaþamýn azýk bildiðim aþikâr sevdaya düþtüðüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.