Bilmem nedir senin derdin, kederin,
Ýnim inim inliyorsun efendi.
Böyle yapsan artmaz elbet ederin,
Sözü nerden dinliyorsun efendi.
Ne desek boþuna baþka alemsin,
Kendine kalýrsa altýn kalemsin!,
Sýrtýmda aðýr yük, hatta çilemsin,
Hangi dilden anlýyorsun efendi.
Yaþam koþusunda belli izlerim,
Sanma ki olaný senden gizlerim,
Nerde bir kötülük görse gözlerim,
Kulaðýmda çýnlýyorsun efendi.
Sonun hep belirsiz, yoldan çýkmýþsýn,
Önüne gelenin hatrýn yýkmýþsýn,
Anlaþýlan o ki, çok can yakmýþsýn,
Sen herkesi banlýyorsun efendi.
Umurunda deðil, günden baþkasý,
Yaþamýnda yoktur dünden baþkasý,
Aklýnda kalmamýþ tenden baþkasý,
Ona göre ünlüyorsun efendi.
Yumruk sallýyorsun kendi kendine,
Bir de söz edersin tek efendine,
Yenilsen gün gelip kendi fendine,
Sanki çok da týnlýyorsun efendi.
Hep þen þakraksýn sen, sanki derdin yok,
Kötülük içinde, anladým hep çok,
Benimse bunlara karným her dem tok,
Zoru gördün, yanlýyorsun efendi.
Maalesef adýn, kalmýþ yalaka,
Bir de soruyorsun, bu ne alâka,
DOSTELÝ anladý, gizli plaka!
Asaleti sonluyorsun efendi.
DOST KALEMLERDEN---
Anlamadým senin hain çabaný
Yara derin kime batar çýbaný
Ülkem için güzel þeyler yapaný
Önün kesip, önlüyorsun efendi .. KARDELEN DAÐ ÇÝÇEÐÝ) Çok çok teþekkürler eskimeyen dost
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.