BULURSUN ELBET
Sormuþ, soruþturmuþsun beni, bulabildin mi
Tarif edeyim de kendimce bulursun elbet
Gölgesi halen peþinde gezen,
Art niyete ýrak, þükrü çok bilen
Loþluðunda sokaklarýn hüznünü gören
Bir yetime, bir öksüze kanat kol gen
Fýtratýn yeþerdiði bir zemindeyim.
Uzanan bir elde þefkat hissiyle
Konuþan bir dilse, kaplten sözlerle
Taþýmak vaktinde yükü, güçlü kollarda
Hýr çýkarmak arzusunun tam karþýsýnda
Uzlaþýnýn, merhametin doðduðu yerdeyim.
Halen bulamadýn ise daha yazayým
Kanadým yok belki ama göðe nazarým
Zifirsinde gecenin bir dolunayým
Þafakla birlikte güne ýþýk demeti
Düþlerinde, resimlerde kliþe sureti
Duymak istersen en güzel müzik demeti
Kalbinin huzurla attýðý yerdeyim.
Hoþgörü diyarý yürek, naif dildeyim
Aklýný pür dikkat ile sunan ademim
Ne kýskançlýk ne de haset tanýnmaz serim
Baðlamanýn telinde tali, ara perdeyim
Müsrifliðe çetin düþman, dosta pervane
Öfkesi sadece dilde, gönlü çok yufka
Muhabbette aranan naif, en derin nokta
Samimi yaklaþýmlarda ben de özneyim.
Aslýnda yok pek farkýmýz, þekilden baþka
Ýnsanlarýn özüne inen tutulur aþka
Boþ yere arayýp durma, beyhude yorulma
Senin andýðým yerdeyim, sevginde özne
Seslendiðin mekandayým üzülme bence
Mesafeler ayýrmaz bizi, hürmet aþkadýr
Suretler farklý olsa da geçen her yýlda
Ýlk sevdiðin yaþtayým ben, her zaman orda…
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.