DEMEDİM Mİ-2
Olsaydý da süpürseydi þu sakal yeri
Fýrsat verir miydim yaþanan þu dramlara
Çok söyledim, ýsrar da etmiþtim hani
Nasýl döneceksin þimdi o baharlara.
Ýsterdim ki mutluluk oyunu asla bitmesin
Bükülmesin belin, ruhunsa incimesin
Ve nasýl olsa seyrinde sefa da sürerdin
Ezelden belliydi hakikat ne çok söyledim
Ýnat ettikçe sen beni, beni de tükettin
Keþkelere kalmasaydý hayat, þimdi hazandýr
Kulak týkanýlan o gerçekler, þimdi cezandýr.
Daha fazlasýyla olsaydý her þeyde güzellik
Tutardýk o güneþi de kafeste, esir ederdik
Oysa yerinde de karanlýðý yaþamalý ki insan
Doðan güne can bulsun, hem de heyecan.
Umutlarýmýzý öteledik bir bilinmeze
Belki ömür yeter, kýsmet ise yaþanýr
Sana sen olduðun içindi mazideki sevimli tavýr
Bana ben olmamdan ötürü mü bu kahýr.
Kimseleri deðiþtirmek gerekmez, o fýtratýdýr
Ýnsaný güzel yapan edebi, aklý, heyecanýdýr
Nerede kaldý bunlardan bir edep dýþýnda baki
Silip süpürüldü diðerleri, aradýðýn kâr hani.
Zorluklar doðasýndansa hayatýn aþýlabilir
Ýnsanlarýn zulmü ise bardaðý taþýrabilir
Her ne gelse baþa Hak`tan saymalýydý inan
Tek yönde yürünmez ki yol, sonu hezeyan.
Ben demek her iþin baþýnda özne ise
Yokum orada artýk pes, hal böyleyse
Yýlgýným her þeyin önüne kendini koyandan
Sessizliðimiz edeptendir ve yakýcý diðeriyse
Ne akýldan ardan, emekten, eminim ki egodan.
Koþuþturmasý kesilmemelidir insanýn, o özüdür
Tebessümlü yüze bakýþtaki sert, say ki ölümdür
Açýlan kollarý ve naðmeli dili görmemek var ya
Ýþte bundan ötürü kanar ,dinmez þu yara.
Ne ahlarýn ne de vahlarýn lazým köyü
Yaþarken sevmek gerek, rahat býrak ölüyü
Okusan da gazelini aþkýn hicazdan ne çýkar
Yýllara verilen emeði görmemekse ahu zar.
Ve sevgili ya bana beni katmalýsýn son demde
Ya da sürdür ki bu gidiþi, perde kalksýn ecelle
Dokunacaksan þefkatle, uzat kollarý ki can katsýn
Eza etme artýk ha, bir selâm var okunmasýn.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.