SARARMADAN GEL

Yaðmur geldi ýslandýk, dolu vurdu saklandýk
En haþin rüzgarlarýný da gördük sonbaharýn
Ve dalýmýzda eksildi o yemyeþil yapraklar
Nasýl da bakar bize gel der gibi, kara toprak.

Daha çok iþ yok mu yapýlacak, koþturacak dava
Varsýn kalkmasýn yerden karý, dondursun ayazý
Deðmeyecek mi tellerine eller, duvardaki sazýn
Açmayacak mý yine güller, her gelen bahara
Ve beklemeklilerimiz saymakla bitmiyor, bitmez
Yaþama yanýmýz da cevval ki bizim meçhul yarýna.

Ne zamana denk düþecek kalkmasý yükün
Omuzda çürüdü artýk, taþýyamaz sabýrla
Mutluluða uzanan ve beklenendir o el
Haydi artýk bekletme, bilinmez ki var mý yarýn
Solmak vakti gelmeden bir kez daha düþün.

Çýkarken henüz aheste naðmesiyle dilden sözler
Varsa halen zamaný son nefese denk bekler
Karasý çalmadan göze ne güzeldir þu görmek
Anladýðým bir þey var ki en gerçekse þu sevmek.

Ne gidenleri tutabildik þimdiye denk, ne de zamaný
Aþtýlar ta meçhul ötelere, hayat vermez amaný
Varsa da kalsýn iki satýr bizden de geriye baki
Þu insan ne garitir aslýnda, yaþar gider afaki.

Yarýnlar isterim ki olmasýn ayrýlýktan yana
Kanamasýn gönülde kabuk tutmuþ yaralar,
Bir yol var var gidilirse birlikte sonu rahmani
Uzanan elleri çevirme gel, beklerim yanýma
Ortak bir pencereden bakmanýn, adý ufuklar
Hazzý ne tarifsizdir seninle, yaþanýr keyfi.

Varsýn öte beri yapsýnlar dedikodu, ne çýkar
Þu yüreðe deðmiþ ise senle o halis duygular
Tümleyeni sensin hayatýn eksik yanýný gel
Volkan gibi patlamanýn geçmeden saati
Gölgemiz terketmeden bizi þu yaþamak kâr…

Oðuzhan KÜLTE



Sosyal Medyada Paylaşın: