Şair ve Şiir
"Biz nereden öðrendik b’öyle sevmeyi Fersûde
Bir tarifi olmalý bu t’arifsizliðin
Ýlmek ilmek dokunan kilimi
Çýrpa çýrpa eskitmenin
Bir izahý olmalý"
...
Sana,
Bir Þair’in ölümünden bahsedeceðim Fersûde
Gece yarýsý olup da
Sevdalýlar yaralarýna usulca sokulduklarýnda
Baðrý yýrtýlan gök
Sabrý çatlayan taþ
Göðsünden kan emziren bir ana
Dile gelir
Þair’in dizelerinde.
Ve gecenin damýttýðý hüzünden
Sancýlar içinde kývranan
Bir Þair doðar
Her gece
Hece
Hece.
Sükunetin ardýna g’izlenen
Çýðlýklarýndan s’üzer biraz
Sonra
Ýhanetin þerefine kaldýrýlan
Kadehten içer
Bir yudum.
Mey’e de sövülür icabýnda
Saki’ye de
Üzümün kabahati nedir diye sorma .!
Ya uðruna ölünen þiirlerin vebali
Kimin boynuna
Bilir misin Fersûde
Bir Þair
Eline kalemi almýþsa
Yakýndýr infazý duygularýnýn
Adýna þiir denilen silahla
Kaç þarjör boþaltýr kalbine
Sayamazsýn kör kuyularda
Ki
En kusursuz intihar biçimidir Fersûde
Sevgilinin adýný yazmak
Kara kalemle
Beyaz bir k’aðýda
Çünkü Þiir
Halka arz etmektir sýrrý
Yersiz
ve de
Z’amansýz
Þair’in keþfidir bir nevi
Bir annenin
Doðumunda yavrusu uðruna
Ölmesi kadar kutsaldýr
Bir Þair’in ölümü Fersûde
B’öylesi bir intihar günahsa eðer
Þiir’ler de
Günahtan sayýlmaz mý Fersûde
Þiir’ler günahtan sayýlmaz mý.!
.
.
.
Ruhu Azade
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.