Karanlýk yine gece yokluðun gibi! Acýttý canýmý özledim seni. Gözyaþýmý yuttum yine, Sarýldým yastýða, yokluðun kahretti beni.
Gözyaþlarým içime aktý seninle beraber. Anlar mý halimi sanki eller? Bu dert büyük çare sende. Gelirsen kendinden bir haber eyle.
Gece uzun halim kalmadý, Özlemin yakamý salmadý. Ne uyudum ne bir þey yaptým. Vaziyet bu iþte, sensiz olmadý.
Resmine baktým uyumuþum sonra.. Kendimden geçmiþim bir þekilde! Halim periþan sorma. Kalktým araladým perdeyi. Oda bir karanlýk, sabah olmamýþ anlaþýlan. Hava kötü, yerler ýslanmýþ. Sonunda anladým, anladým da kaldým orada. Meðer sen gelmiþsin gece. Sen de aðlamýþsýn benim gibi... Tüm þehrin üstüne.
Ýmza : rusty30
Sosyal Medyada Paylaşın:
rusty30 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.