Aşk Çarpsın.!

"Aþk çarpsýn ki; unuturum seni .!"

Küser birgün
D’evrilen bulutlar inþirah yüklü yaðmurlara
Uçurumlara vurgun eþkýyalar durulur, þehre iner
Bir güz ortasýnda kýrmýzý karlar yaðar
Deste deste gül derer cellatlar .!

Kalbimdeki o mor yara
Ýyileþir günden güne
Mabedimde seni tenzih eden çiçekler
Açmaya meyl eder
Ellerimde yasaklý maddeler
Ahh
Duy da inanma .!

Bakmýþsýn küllenivermiþ b’aðrýmdaki
Bu sönmek bilmeyen kor ateþ
Suya tamah etmeyen bir gururla
Serinlik bulmuþum kuytu bir tenhada
Say ki
Beklemeye koyulmuþum
Siyah boyalý bir morg kapýsýnda .!

Gazete manþetlerinde
Ilk sayfada yer almýþ adým
Hafýzam ücra karakolda sorguda
Hatýralarým yetimlere baðýþlanmýþ
Kaným dolanýyor baþka baþka damarlarda
Ki kurusun kaným (sensiz) akarsa.!

Asiliðim serilmiþse ayaklar altýna
Yýlkýlar hesap soruyorsa gururumdan
Ve de onurumdan
Kýrýlmýþsa kalemim hain bir yargýcýn ellerinde
Son arzumu sormuþlarsa
Sen sakýn d’uyma


"Aþk çarpsýn ki unuturum seni .!"


.
.
.

Ruhu Azade
Sosyal Medyada Paylaşın: