"Yok öyle deðil, yüzümde ki, tebessümün, sebebi deðildin. Ben, kendimden baþka, herþeyi sevdim. Kendimden baþka herþeye, zaman ve emek verdim. Çiçek suladým, kedi besledim, nankör sevdim, hep ben, benden verdim. Karþýlkta beklemedim aslýnda, ta ki aynada gördüðümü, tanýmaz hale gelinceye kadar. Þimdilerde, boþ verdim, herþeyi, dünyayý, geçim derdini, elalem ne derdi-yi, solumu, saða, ruhumu, aklýma deðiþtim. Kendimi kendimle çarptým, geride býraktýðým herþeyi çýkardým, kendimden. Sonuç, biraz huzur, biraz tebessüm. Yok, sebebi deðildin, ne hüznümün, ne tebesümümün, ben önceden, kendimden baþka herþeyi sevmiþtim. _þairþizofren_
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.