Bulutlu ve rüzgârlý bir cümle yalnýz kaldý
Þimdi bitti yalnýzlýk, her cümle yaren oldu
Sanki þiir kaçacak ellerim arasýndan
Bekle güzel sevdiðim, az bekle bahar geldi
Kalbimde kýpýrtýlar; saçlarýný bir saldý
Parkta sözleþtik O’nla, beni bekliyor canan
Üzerinde kýrmýzý elbiseyle çok yaman
Ýnþallah utanç duymaz ellerim karasýndan
Sadece ben deðilim bu güzelliðe yanan
Sabýr Halilim sabýr, sabýr taþý ol dayan
Sokaðýmda gezerken ardý sýra bakarým
Onun bir bakýþýna koca þehri yakarým
Hele bir de öptü mü Müjgân’ý yarasýndan
Þarap içmiþler gibi yürüyüþte sakarým
Deli gömleði giyer boynuma taþ takarým